کسي آواز ميخواند
در کوچه هاي به امتداد هم
از هابيل تا من،
که دل شکسته ميخرم
به سحر،
به بهاي نرگس و گيس،
و عقل هاي باژگون
چه دلها شکستند
به شب،
غافل از اينکه
نصيبشان نيست
جز چشمهاي خيس.
