جاده خاطره ها
پــایــیــز... بــارون... بــرگــ... درخــتــ... طــلــایــی... خــورشــیــد... بــرفــ... ســرمــا... دنــیــا.... مــن... تــو... تــو... تــو.... تــو... مــن.... تــو.... عــزیــزکــم... بــه مــن بــگــو دوســتــتـــ دارم... و بــبــیــن اعــجــاز ایــن کــلــمــاتـــ ســاده را... کــه بــه راحــتــی مــی تــوانــد زنــی را بــه زنــدگــی بــرگــردانــد... و بــهــشــتـــ کــنــد دنــیــایــی را کــه پــر از عــطــر وجــود تــوســتـــ... زن کـه بـاشـی... انـگـار کـه غـم... جـزء جـدانـشـدنـی وجـودتــ مـی شـود... دل نـگـرانـی و بـی تـابـی قـوتــ روزانـه اتــ... انـگـار کـه خـدا تـو را از عـشـق آفـریـده... تـا دنـیـایـی را زیـر و رو کـنـی از مـهـربـانـی هـایـتــ... بــارهــا گــفــتــه ام... تــقــصــیــر از تــو نــیــســتـــ ایــن دوری... ســربــه هــوایــی مــن و ســیــاهــی دل... کــاش بــه ســر آیــد ایــن هــجــران... کــاش بــاز بــنــده ی خــوبــتـــ شــوم... خــدایــا.... خاطرات دانشگاهم بروزه..اینجا بخونید.. بــه گــمــانــم... آســمــان... بــاز چــشــمــان تــو را دیــده... چــنــد شــبــی ســتــ مــیــبــارد و مــیــبــارد و مــیــبــارد... انــصـافـــ داشــتــه بــاش... حــال مــن را بــبــیــن... دیــگــر او را دیــوانــه ی خــودتــ نــکــن.... خاطرات دانشگاهم بروزه..اینجا بخونید فــکــر نــمــی کــردم... در جــوانــی... آرزوهــایــم خــلــاصــه شــونــد در یــکــ کــلــمــه و دیــگــر هــیــچ.... آقــا... حــســرتــ زیــارتــ حــرمــتـــ... ذره ذره ی دلــم را ســوزانــده... نــگــاهــی... کــرمــی... لــطــفــی... خدایا... می شود نام منم بشود زائر حسین... می شود ایوان نجف را لمس کنم...؟ گــفــتــ... چــشــمــانــتــ ســهــم مــن اســتــ.... نــگــاهــش کــردم و خــنــدیــدم... از تــه دل... ولــی... نــگــفــتــ کــه مــهــربــان اســتــ و از ســهــمــش مــی گــذرد... حــالــا.. چــشــمــانــم اشــکــ اســتــ و خــون... جــای خــنــده... حــســرتــ مــی بــارد... عــزیــزکــم... نــمــیــدانــی دل مــن طــاقــتــ نــدارد..... خاطرات دانشگاهم بروزه.اینجا بخونید.. از مــن عــشــق مــی خـواهــی... صــبــر ... مــهــربــانــی ... آرامــش مــی خــواهــی.... عــزیــزکــم.... مــن زنــم.... ســرد و خــامــوش مــیــشــوم اگــر... هــر روز یــادآوری نــکــنــی کــه دوســتــم داری... مــی دانــی.. عــزیــزم.... هــمــیــشــه هــم خــوبــ نــیــســتــ آدم عــاشــقــی کــنــد و عــاشــقــی بــدانــد... گــاهــی بــایــد ســنــگــ بــود و رفــتــ... بــلــکــه مــعــشــوق هــم قــدر بــدانــد لــحــظــه هــای عــاشــقــیــتــ را... در ایــن دنــیــای پــر از دوســتــتــ دارم هــای الــکــی.... عــشــق... لــیــاقــتــ مــی خــواهــد عــزیــزم... دستم به نوشتن نمیرفت... از یه طرف فوت دو تا از هم وبلاگیام... از یه طرف فاجعه منا.. دل و دماغی برام نذاشته... ولی خب.. روزگار طبق روال خودش داره میگذره... هعییییی... و هم... خاطرات دانشگاهم بروزه اینجا بخونید
| Design By : Pars Skin |